Το τέλειο Τσουρέκι reloaded

Αφού της υπέβαλα ίσως και δέκα ερωτήσεις για την επιστήμη της αρτοπλασίας και συγκεκριμένα του τσουρεκιού, αφού εξάντλησα την φαντασία μου σε ερωτήσεις για αλείματα με ασπράδι ή κρόκο ή και τα δυο, τα υγρά πριν ή μετά τα στερεά, τις θερμοκρασίες και τους χρόνους φουσκώματος και ψησίματος, για το χρώμα που πρέπει να έχουν τα πλακάκια της κουζίνας και το μοντέλο του φούρνου που θα τα ψήσει…………….Κι αφού απάντησε σε όλες τις ευφάνταστες ερωτήσεις μου με σπουδή και σοβαρότητα και με το γνωστό ύφος της δασκάλας που παίρνει όταν μου κάνει κήρυγμα και με μαλώνει στο τέλος αντί για «άει σιχτήρ» μου απάντησε ότι δεν είναι ο Χουντίνι…………….

Ε όχι !!! Αυτό δεν μπορώ να το δεχθώ. Αρνούμαι ακόμη και να το αμφισβητήσω παρότι διακρίνομαι για την οξύνοιά μου μεταξύ των υπολοίπων πλείστων προσόντων μου. Διότι αν δεν είναι ο Χουντίνι το κορίτσι από τις λαγκαδιές της Καρδίτσας που στα 14 του πήγαινε στο μαντρί να βοηθήσει τους γονείς της και δεν σπούδασε στην Ελλάδα γιατί έλειπε η υποστήριξη από το σπίτι και σε είκοσι χρόνια κατάφερε μόνο με τη στήριξη του άντρα της – αυτή κι αυτός μόνοι πάνω στη γη – να έχει ξενιτευτεί και να έχει σπουδάσει κερδίζοντας με πολύ κόπο μια ευυπόληπτη δουλειά να περιτριγυρίζεται από σπουδαίους και πολυσπουδαγμένους ανθρώπους στους οποίους συμπεριλαμβάνομαι κι εγώ βεβαίως βεβαίως, να διανύει χιλιόμετρα καθημερινά με τα πόδια - επειδή φοβάται λέει να μάθει οδήγηση γιατί έπεσε δυο φορές από το ποδήλατο όταν ήταν παιδούλα !!!! -για να συντροφεύει τις λατρεμένες της κόρες σε αγγλικά, πιάνο, μπαλέτο, ενόργανη κι ανόργανη κι ότι υπάρχει και δεν υπάρχει καταγεγραμμένο στη λίστα των παιδικών δραστηριοτήτων υποβάλλοντας έτσι την υποψηφιότητά της στα επόμενα βραβεία Νόμπελ για την ευρεσιτεχνία του διακτινισμού. Να κοιμάται λιγότερο απ’ όσους γνωρίζω και να είναι καθημερινά ακμαία και κεφάτη εκτός των ημερών που την συγχύζει ο σύζυγός της που ομολογώ πως ή αυτός δεν τα καταφέρνει και πολύ καλά σ΄αυτό το άθλημα ή η Βασιλική παίρνει τελικά κατασταλτικά και δεν μου το ομολογεί.

Να γνωρίζει σχεδόν τα πάντα ή να έχει πηγαίο ενδιαφέρον σχεδόν για τα πάντα και να έχει μια ενδιαφέρουσα ιδέα για κάτι πάντα. Κι επειδή έχω βαρεθεί να συνεχίσω να πλέκω το εγκώμιό της και να παραδέχομαι εμμέσως πως με ξεπερνά σε όλα, παρόλο που κατά γενική ομολογία και ειδικότερα κατά την προσωπική μου είμαι απλά τέλεια, θέλω μόνο να πω πως όλα τα παραπάνω τα ανακάλυψα χάριν σε ένα αυθόρμητο email που έστειλα πριν τρία χρόνια σε μια μπλόγκερ.  

Την οποία βρήκα τυχαία ψάχνοντας για συνταγή.. τσουρεκιού – καρμικό το ζήτημα τελικά – και στο στο οποίο email εξέφραζα την χαρά μου για την ανακάλυψή μου και πέρασα τρία-τέσσερα βράδια ξενυχτώντας και γελώντας με τα κείμενά της γιατί δεν μπορούσα να σταματήσω να τα διαβάζω σκουντώντας ταυτόχρονα τον μισοκοιμισμένο άντρα μου να του διαβάσω κι άλλη μια σπαρταριστή αφήγησή της και αντί να με σιχτιρίζει να συμμερίζεται τελικά κι αυτός τα μεταμεσονύχτια κέφια μου. Χάριν σ’ αυτό το email λοιπόν ξεκίνησε μια φιλία που μπορεί και να αποτελέσει αντικείμενο ψυχιατροκοινωνιολογικής κι άλλων επιστημών μελέτης του ανθρώπου καθώς η μία πλέον είναι το ημερολόγιο της άλλης. Αντί να γράψουμε ημερολόγιο τα γράφουμε η μία στην άλλη καθημερινά. Επί τρία συναπτά. Μέσα από αυτή την ψυχοθεραπεία παρατήρησα τον εαυτό μου κι έμαθα πολλά για μένα κι αυτήν φυσικά, την μαγειρική και πολλά άλλα. Γιατί πάντα έχει να μου πετάξει κατάμουτρα και δήθεν αδιάφορα μια νέα συνταγή για να με κάνει να νιώσω ως λαντζιέρισα παρόλο που καταφέρνω να πείθω το κοινό ότι είμαι μια καταξιωμένη στην οικουμένη μαγείρισσα ή μια άγνωστη λέξη που συνήθως έχει να κάνει με μόδα και ντιζαϊνιά και να με αναγκάζει να απευθύνομαι στην google για να την μεταφράσω και να το παίξω ειδήμων κι εγώ…………..Τα τελευταία τρία χρόνια λοιπόν Caro Diario έχεις γίνει το alter ego μου (ανέφερα προηγουμένως πως είμαι μορφωμένη ε;) και ομολογώ πως έχω εθιστεί. Το πρώτο πράγμα που κάνω πλέον όταν ανοίγω καθημερινά τον υπολογιστή μου στην δουλειά - κι ελπίζω να μην το διαβάζει κανένας ανώτερός μου αυτό - είναι να ελέγξω το email μου. Κι αν δεν έχω λάβει να στείλω εγώ πρώτη την πρωινή ανταπόκριση. Που θα την ακολουθήσουν μέχρι και δεκάδες τηλεγραφικά της μια σειράς γιατί έχουμε και δουλειές άλλωστε και δεν θα ασχολούμαστε με τα προσωπικά μας όλη μέρα……….Υπάρχει μια συνενοχή σε όλο αυτό το παιχνίδι της εξομολόγησης, της χαράς ή της λύπης που έχουμε να μοιραστούμε, του προβλήματος που έχουμε να λύσουμε και θέλουμε η μία την βοήθεια της άλλης, της χρήσιμης πληροφορίας της ημέρας  που είναι τόσο εθιστική και μέχρι και τον Κόπολα  μπορεί να σκανδαλίσει και να τον προκαλέσει για ακόμη ένα σίκουελ του Νονού. Ή της νονάς…….Ας το αποφασίσει ο ίδιος αυτό.

Τέλος έχω να δηλώσω πως το παρόν δεν αποτελεί προϊόν αυθόρμητου οίστρου αλλά προϊόν ψυχαναγκασμού καθώς ξέχασα να αναφέρω πως το μεγαλύτερο χάρισμά της είναι το «περισσότερο στρίγγλα πεθαίνεις». Υπό την απειλή λοιπόν πως αν θέλω να εντρυφήσω στην τέχνη του τσουρεκιού σύντομα κι όχι τον Δεκαπενταύγουστο που θα έχει άδεια να στρωθώ και να της γράψω εγώ τον πρόλογο επειδή δεν προλαβαίνει. Τελικά θα αρχίσω να πιστεύω πως δεν είναι ο Χουντίνι…………..

Ladies and gentlemen ετοιμαστείτε για το καλύτερο τσουρέκι εβερ!!!!!! γεμάτο κλωστές, νήματα, ίνες και μακραμέ………..Μιλάμε για έργο τέχνης δηλαδή. Για άρτο-ποίημα σε στίχους της Βασιλικής.

(μαρή έτσι και με παραμύθιασες και δεν κάνεις τον Τερκενλή να χάσει τον ύπνο του και με εκθέτεις στον κόσμο ως αναξιόπιστη θα βγάλω τα άπλυτά σου στην φόρα. Τρία χρόνια το ημερολόγιο σου κρατάω……………..Νίκο στείλε μου σε παρακαλώ το τηλέφωνό σου…………μουχαχα)  

Ζωή Ν.

Τσουρέκι με ίνες, μακραμέ και κλωστές "η ωραία πεταλούδα"

Για το προζύμι

80 γρ. αλευρι

80 μλ. νερό κρύο

1 γρ. μαγιά φρέσκια

Ανακατεψτε όλα τα υλικά μαζί και αφήστε τα για τουλάχιστον 18 ώρες σε θερμοκρασία που να μην ξεπερναει τους 24 βαθμούς

Κυρίως ζύμη

500 γρ. αλευρι

150 μλ γάλα χλιαρό

2 αυγά

200 γρ. ζάχαρη

1/2 κουταλάκι αλάτι

100 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασια δωματίου

12 γρ. μαγιά φρέσκια

1 γεναία κουταλιά μαχλέπι

10 σπόρους πρασινου κακουλέ (κάρδαμο) κοπανισμένους και κοσκινισμένους

Διαλύστε τη μαγιά στο γάλα. Βάλτε το αλευρι στο καδο του μίξερ και κάντε μια λακούβα. Ριξτε το προζυμι, τα μυρωδικά, το γάλα με τη μαγιά και τα αυγά. Ζυμώστε αρχικά σε χαμηλή ταχύτητα για 5 λεπτά, κατόπιν άλλα 5 στη πιο δυνατή. Μην το παρακάνετε και ζεσταθεί η ζύμη πολύ. Αφήστε να ξεκουραστεί για 10 λεπτά εως μισή ώρα ώστε να δώσετε την ευκαιρία στη γλουτένη να αναπτυχθεί αρκετά. Κατόπιν προσθέστε τη ζάχαρη, το αλάτι και το βούτυρο. Και τα τρία αυτά υλικά λειτουργούν ωσ κατασταλτικα στο σχηματισμό της γλουτένης γι αυτό και εχει σημασια να προστεθούν στο τελικό στάδιο του ζυμώματος. Ειδάλλως τα τσουρέκια σας δεν θα φουσκώσουν αρκετά, θα γίνουν στεγνά και θα τρίβονται. 

Εαν λοιπόν δεν θέλετε να χρησιμοποιήσετε ποσοτητες μαγιάς που θα φουσκώναν και βάρκα, για να σηκώσετε τα τσουρέκια σας, φροντιστε σε όποια συνταγή και και αν χρησιμοποιήσετε, να προσθέστε το βούτυρο και τη ζαχαρη ειδικά, στο τέλος του ζυμώματος και μετα απο ενα μικρό διάλειμα.

Συνεχίστε το ζύμωμα μεχρι να ενσωματωθούν όλα τα υλικα. Η ζύμη ειναι έτοιμη όταν παιρνοντας ένα μικρό κομματάκι, μπορείτε να το τεντώσετε έτσι ώστε να γινει σχεδόν διαφανές, χωρίς να σπάσει.

Αν η ζύμη τεντώνεται χωρις να σχιστεί, σημαίνει πως έχει ζυμωθει επαρκώς

Σκεπάστε και αφήστε σε ζεστό μέρος για πέριπου 90 λεπτά ή και παραπάνω αν χρειαστεί για να ανέβει. Σε ελαφρά αλευρωμένο πάγκο, μοιράστε τη ζυμη σε δύο μέρη και το κάθε μέρος σε 3 κομμάτια. Πλάστε μακριά κορδόνια τουλάχιστον 30 εκκ. ξεκινώντας από τη μέση και πηγαίνοντας προς τα έξω. Τινάξτε για να φύγει το περιττό αλευρι πριν τα πλέξετε σε τσουρέκια. Βάλτε στα σε μια λαμαρίνα καλυμμένη με λαδόκολλα, σκεπάστε τα με μια λεπτη πετσετα και αφήστε τα ξανά για 90 λεπτά. Αλειψτε τα με ένα αυγό αραιωμένο με λίγο γάλα και πασπαλίστε τα με αμύγδαλο φιλέ, σουσάμι ή ότι άλλο τραβάει η όρεξη σας. Ψήστε τα σε προθερμασμένο φούρνο στους 175 βαθμούς, πάνω-κάτω, στη μεσαία σκάλα για περίπου 30-35 λεπτά, αναλογα το φούρνο. Μην τα αφήσετε καν να κρυώσουν. Καταβροχθιστε τα καυτα προσέχοντας να μην κάψετε τη γλώσσα σας!

Σε περιπτωση που μέινει κάτι για την άλλη μέρα, θα διαπιστωσετε πως είναι το ίδιο πεντανόστιμα και αρωματικά όπως και τη πρώτη μέρα, και δεν θα μυριζουν ούτε τοσο λιγο μαγιά όπως συμβαινει στις περισσότερες συνταγές με μπόλικη μαγια. Η αλήθεια είναι πως η ζάχαρη και το βούτυρο αναστέλουν την ανάπτυξη της γλουτένης γι αυτο και πολλες συνταγές για τσουρέκια απαιτούν τεραστιες ποσοτητες μαγιας με αποτέλεσμα όμως να υποφέρει η γευση και το άρωμα. Εσείς θα αποφασίσετε τι θέλετε απο μια συνταγή και πόσο χρόνο μπορειτε να διαθεσετε.

Τη συγκεκριμένη συνταγή την έχω κάνει και με λιγότερη ζάχαρη, τουλάχιστον την μισή, με ζύμωμα στο χερι και θεαματικά αποτελέσματα στο μέγεθος. Καιενώ τη ζάχαρη την προσθεσα από την αρχή, το βούτυρο το έβαλα αφού την ζυμωνα επί δέκα λεπτά. το ζυμωμα συνεχιστηκε για άλλα δεκα λεπτά.

Επειδη μας φάνηκε άγλυκο, στην επομενη δόση διπλασιάστηκε.  Από τότε την έχω φτιάξει 6 φορές. παντα με αυξομειώσεις της ζάχαρης.  Πάντα έφευγε την ίδια μέρα. Οι κλωστές που κάνει χάρη στις παραπάνω διαδικασίες είναι επικές. 

τσουρέκι πασχαλινό με κλωστές υφαντουργείου

Δυστυχώς η τελευταία δόση με τα 200 γρ. ζάχαρης, η οποία και καταφερε να φωτογραφηθεί, ράγισε διοτι δεν άφησα τη ζύμη να φουσκώσει οσο χρειαζόταν. Εσείς μη το κάνετε. Θα σας κόψω τα χέρια. Αυριο θα ξαναγινει και θα φουσκωσει όσο γουστάρει ώστε να σας πείσω ότι απο εδώ και πέρα δεν θα υπάρξει άλλη συνταγή για εσας άπιστοι Θωμάδες.

Και φυσικά μην ξεχνάτε και τις άλλες δύο συνταγές που εχω δωσει και στο παρελθόν εδώ και εδώ οι οποίες είναι το ίδιο τέλειες όπως και αυτη.

Υ.Γ. Η γκρινιάρα Ζωή με πληροφορησε πωσ η δικαή της ζυμη δεν απορρόφησ ετη ζάχαρη μετά και δυσκολευτηκε στο ζυμωμα. Αν έχετε και εσέις αδύναμες κουζινομηχανές, βάλτε τη ζάχαρη από την αρχή του ζυμώματος και αφήστε τη παραπάνω στο φούσκωμα. 

Και κάτι ακόμα...δεν έπεσα από το ποδήλατο ΑΠΛΑ. Την μία με χτυπησε ο φούρναρης που πεταχτηκε μέσα απο τα δεντρα με τα καλαθια του και την άλλη αμαξι.....Η παραπληροφόρηση στο φουλ να ούμε....

Καλό πάσχα να έχουμε!