Wednesday, April 13, 2011

Γαλλικά Κρουασάν βουτύρου/pâte a croissant au beurre

 

IMG_4346

Σουρπράιζ σουρπράιζ!!!! Μην ψάχνετε να βρείτε ποιος φούρνος γκρεμίστηκε για να καταλάβετε πως είναι δυνατόν να ξαναγράφω τόσο σύντομα... κανένας. Αλλά μετά από αυτή τη συνταγή......πάλι κανένας.

Η αιτία που ξαναγράφω τόσο σύντομα δεν είναι η ανυπομονησία μου να μοιραστώ μαζί σας αυτή τη καταπληκτική συνταγή αλλά και η αφορμή αυτης,  ένα βιβλίο που μου κάναν τώρα τελευταία δώρο, με την ελπίδα να με βοηθήσετε να το καταλάβω.

Σας μπέρδεψα; Να σας εξηγήσω. Πριν από κάμποσο καιρό η γλυκύτατη Νικολέτα γνωρίζοντας την αγάπη μου για το διάβασμα μου κάνε δώρο ένα γιαπωνεζικο βιβλίο με τίτλο...να το πω; Το κουρδιστό πουλί. Τόσο ο ttίτλος όσο και το όνομα του συγγραφέα αλλά και η καταγωγή του μου κινήσαν τόοοοοσο πολύ το ενδιαφέρον που δεν έβλεπα την ώρα να το αρχίσω. Και ενώ αρχικά φαινόταν εξαιρετικά ενδιαφέρον και το διάβαζα χωρίς να πάρω ανάσα κάπου στην μέση έγινε ανυπόφορο, αργότερα ακαταλαβίστικό, μετά ανούσιο ενώ για να φτάσω επιτέλους στο τέλος μπας και βγάλω επιτέλους νόημα δηλαδή, πηδούσα τις σελίδες 5 -5! Με τι έχει να κάνει; Ειλικρινά δεν έχω καταλάβει. Ο rόλος δε του κουρδιστού πουλιού είναι τόσο ασήμαντος που δεν δικαιολογεί καν το τίτλο. Προφανώς δεν του ρχόταν κάτι άλλο πιο φιλοσοφήμενο οπότε σου λέει ας βάλουμε ένα πουλί που και που μέσα να κελαηδαει ώστε να το ονομάσουμε μετά έτσι.  Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Ο Τόρου Οκάντα αφού χάνει την δουλειά του, χάνει και την γάτα του και στο τέλος και τη γυναίκα του. Όλα αυτά χωρίς λόγο και αφορμή και χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις. Απλά συμβαίνουν και δεν ξεκαθαρίζοντια κατά όλή την διάρκεια του έργου. Αντι να κάνει κάτι για όλα αυτά, να δειξει λίγο αντίδραση ρε παιδι μου , να το παίξει άντρας και νταής μπας και μυρίσει το βιβλίο λίγο βαρβατίλα προτιμάει να περνάει το χρόνο του γλύφοντας καραμέλες. Σε κάποια φάση του καρφώνεται να αγοράσει ενα σπίτι και αναρωτιέται πως θα βρει τα λεφτά. Και ενώ του ρχονται χίλιες μυριες ιδέες, η μοναδική , δηλαδή να βρει μια δουλειά, ούτε καν του περνάει από  μυαλό. Αντί αυτού συνεχίζει να γλύφει καραμέλες.

croissant4

Τελικά γνωρίζει στα ξεκάρφωτα μία η οποία τον κάνει ζιγκολό εισάγωντας μία νεά έννοια της πορνείας όπου οι πελάτισες δεν θέλουν το κορμί του αλλά το αυτί του. Έτσι, αυτές του γλύφουν το αυτί και ο Τόρου γλύφει καραμέλες. Βέβαια μπορεί και να κατάλαβα κάτι λάθος γιατί για να είμαι ελικρινής σε αυτο το σημείο δεν μπόρεσα να αφιερώσω την δέουσα προσοχή γιατί η αυτοσυγκεντρωση μου διακοπτόταν συνεχώς από ενα μονότονο, συνεχόμενο θόρυβο όπως αυτόν που κάνουν τα κουνούπια όταν ακουμπάνε τις λάμπες φθορίου. Εντωμεταξύ εχουμε χειμώνα και κουνούπια δεν έχουμε ούτε για δείγμα. Στο σπίτι ήμουν σχεδόν μόνη και τα παιδιά κοιμόντουσαν. Δεν σας το κρύβω ότι ψιλοχέστηκα  και ήθελα να πάρω το Νίκο τηλέφωνο όταν κατάλαβα τελικά ότι τα τσικ τσικ και τα μπζζζ μπζζζ  προέρχονταν από τα λιγοστά εγκεφαλικά μου κύταρα που αφήναν την τελευταία τους πνοή στο βωμό της φιλοσοφικής μου ανησυχίας. Φοβούμενη λοιπόν μην μείνω εντελώς ανεγκεφαλη πήδηξα μια και καλή στο τέλος. Και το συμπέρασμα; Ο Τόρου αφού πρόσφερε ικανοποίηση σε όλο σχεδόν τον πλούσιο και ανοργασμικό γυναικείο πλυθησμό, αγορασε το σπίτι που ήθελε, ξαναβρηκε τη γάτα του, έμαθε ότι η γυναίκα του τον απατάει με 250 άντρες και κόλησε ένα αφροδίσιο νόσημα και συνέχισε να  γλύφει καραμέλες. Κάπου κάπου συναντάει κάτι μέντιουμ με πλαστικά κόκκινα καπέλα οι οποίες πρεπει να χουν καπνίσει πολλά τσιγάρα, δέχεται ερωτικά τηλεφωνήματα από μία άγνωστη, μετράει τρίχες, μιλάει με ένα βετεράνο, και κοπροσκυλιάζει.  ΚΑΙ.... γλύφει καραμέλες. Τα μοναδικά Ιαπωνικά στοιχεία σε αυτό το βιβλίο τελικά είναι οι σούπες μίσο που μαγειρευει που και που καθώς και η 16χρονη γειτόνισα του που δεν φοράει όμως σοσόνια και μινι αλλά ένα χοτ μπικίνι. Κατά την γνώμη μου ο συγγραφέας είχε πολλά να πει αλλά όλα εντελώς ανόμοια μεταξύ τους και τόσο λίγα σε ποσότητα που από μόνα τους δεν φτάναν να γεμίσουν βιβλίο. Οπότε εβαλε ε΄να πουλί να κελαδάει που και που και το πρόβλημα λύθηκε. Αν και κατα την γνώμη μου ο τίτλος "Τρια πουλάκια κάθονταν " θα του πήγαινε πιο πολύ αλλά δεν ξέρω κατά ποσο θα χανε στην μετάφραση. Εκκληση λοιπόν προς όλους εσάς. Αν κάποιος το διάβασε και το κατάλαβε, ας μου γράψει ενα εμαιλ μπας και το καταλάβω και εγώ.

croissant2

Τι σχέση εχουν τώρα τα κρουασαν με το βιβλίο; Αυτη που έχει και το βιβλίο με το τίτλο του! Απολύτως καμία :) Θα μπορόυσα κάλλιστα να δώσω μια συνταγή για τσιζκεικ αλλά δνε έχω. Γι αυτο θα σας δώσω μια για κρουασάν που έχω.

Η συνταγή είναι βασισμένη στο βιβλίο του Pierre Hermé La Patisserie την οποία όμως και αποφάσισα να μην ακολουθήσω κατά γράμμα για πρακτικούς λόγους. Δηλαδή. Ο Πιερ Χερμέ προσθέτει στην ζυμη σκόνη γάλακτος την οποία εγώ δεν βρήκα πουθενά. Από ότι ξέρω η συγκεκριμενη μορφη γάλακτος κάνει την ζύμη επιπλέον ευπλαστη και ίσως και πιο νόστιμη. Δεν ξέρω , δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη. Επιπλέον αφού ετοιμάασει το ζυμάρι το τοποθετεί στην κατάψυξη ώστε να εμποδίσει το φούσκωμα. Την μία και μοναδική φορά που ακολούθησα αυτή τη διαδικασία η ζύμη μου γινει χάλια με αποτελεσμα αργότερα να μην ανοιγει και τόσο ευκολα. Επίσης, κάνει 4 Toures κάτι που επίσης δεν μου άρεσε στο τελικό αποτέλεσμα εφόσον η ΄ζύμη έμοιαζε πιο πολύ μετά με σφολιάτα. Εκτός και αν μετράω λάθος και τα δύο βήματα τα μετράω για ενα. Τέσπα. Ακόμα και ετσι τα συγκεκριμενα κρουασαν είναι ενα όνειρο!! Πανευκολα, αρωματικότατα, πεντανόστιμα. Απαιτούν απλά λίγο παραπάνω χρόνο. Στο ψυγείο, όχι στο πάγκο σας. Εδώ επέλεξα να τα κάνω με τον απλό τρόπο και όχι με την μέθοδο του peut-á-peut-tourage η οποία είναι κατα την γνωμη μου  πιο περίπλοκή και με την ευφράδεια λογου που διαθέτω εγώ ειδικά, θα σας βγαίναν στο τέλος κριτσινια!. .....Φυσικά είναι περιττό να πω ότι γίνονται ΜΟΝΟ με βούτυρο και με χωρίς επιπλέον αρωματικά. Το άρωμα  του φρέσκου βουτυρου και μόνο είναι αρκετό για να ικανοποιήσει τα ακόμη και τα πιο επιλεκτικά ρουθούνια και στομάχια βεβαίως βεβαίως. Οι της διαίτης και της υγειηνής διατροφής λοιπόν ας μελετήσουν ξανά την συνταγή μου με την αγγουρόσουπα.  Πάμε;

 

Γαλλικά κρουασαν /pâte a croissant au beurre

από το βιβλίο του Pierre Hermé La Patisserie

250 γρ. αλευρι δυνατό

50 μλ γάλα κρύο

50 μλ νερό κρύο

3 κουταλιές ζάχαρη

1 κουταλάκι αλάτι

1 κουταλιά βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου

15 γρ. μαγιά φρέσκια ή την ανάλογη σε ξηρή

1 κουταλιά γάλα σε σκόνη (προεραιτικά)

 

επιπλέον

120 γρ. βούτυρο κρύο

1 κροκάδι αραιωμένο με λίγο νερό ή γάλα

 

Ανακατεψτε το νερό με το γαλα και διαλύστε σε αυτά την μαγιά. προσθεστε τα στα υπόλοιπα υλικά και ζυμώστε τα για μερικά λεπτά μέχρι να χετε μια μαλακή ευπλαστη ζυμη.  Μην το παρακάνετε με το  ζυμωμα, δεν θέλουμε να αναπτυχθεί η γλουτένη στο έπακρο. Τυλίξτε τη ζυμη σφιχτά με μια μεμβράνη και τοποθεστήστε την στο ψυγείο για τουλαχιστον 8 ώρες. (Ο Πιερ Χερμέ την βάζει αρχικά για 3 ώρες στην κατάψυξη και μετά για μια ημέρα στην συντηρηση. Εσέις διαλέξτε μόνοι σας πιο δρόμο θα ακολουθήσετε.)

croissant

Βγάλτε την ζυμη απο το ψυγείο και σε αλευρωμένη επιφάνεια ανοίξτε την σε ορθογώνιο φύλλο. Το πάχος και το μέγεθος δεν έχουν σημασία αρκέι το μέγεθος της πλάκας του βούτυρου να είναι τα 2/3 από αυτό της ζύμης.  Κόψτε το βούτυρο σε κομματάκια και αφού το βάλετε ανάμεσα σε δυό κομμάτια μεβράνης, ανοίξτε το με το πλάστη στο πλάτος σχεδόν του  φύλλου ζύμης αλλά με μήκος μόνο τα 2/3. Τοποθετήστε το βούτυρο επάνω στην ζύμη έτσι ώστε να καλύπτει τα 2/3. Καλύψτε το βούτυρο πρώτα με το 1/3 της ζύμης που εμεινε ακάλυπτο και αυτό με την σειρά του πάλι με το άλλο 1/3. Πατήστε ελαφρά τα πλαινά ώστε να κλείσουν. (Ευτυχώς που βγαλα και φωτογραφίες γιατί έτσι οπως τα λέω.....) Λογικά τώρα θα χετε 3 στρώσεις ζύμης και 2 βουτύρου όπου οι 2 άκρες της ζυμης ειναι η μια πάνω στην άλλη.

Και αρχιζουμε τώρα με το πρώτο Τουρ. Ανοιξτε τη ζύμη σε ορθογώνιο φύλλο με πάχος 1 εκκατοστού και αυτή τη φορά φέρτε και τις 2 άκρες να συναντηθούν στην μέση. Διπλώστε την ζύμη ξανά ακριβώς σε αυτο το σημείο .  Τώρα λογικά θα χετε 4 στρώσεις ζυμης και οι άκρες θα είναι εσωτερικά στην ζύμη. Τυλίξτε την ζυμη καλά σε μεβράνη και βάλτε την στο ψυγείο για 2 ώρες περίπου. Ανοίξτε την ζύμη ξανά σε ορθογώνιο με πάχος 1 εκκατοστό, δουλέυοντας την ζύμη πάντα προς τις ανοιχτες πλευρές. Επαναλάβετε την διαδικασία του Τουρ για ακόμη 2 φορές με ένα διάλειμα 2 ωρών κάθε φορά στο ψυγείο. Ο Πιερ χερμέ όπως ανέφερα και πιο πάνω κάνει 4 Τουρ. Εσείς δοκιμάστε τα και τα δύο και κρατήστε αυτό που σας κάνει περισσότερο. Αν τυχόν η ζύμη δεν σας ανοίγει ευκολα, αφήστε την σκεπασμένη με μια πετσέτα για κανενα 10λεπτο και προσπαθήστε ξανα. Αν πάλι κατα το άνοιγμα αρχίζει να βγαίνει το βούτυρο, περάστε το σημείο εκείνο με λίγο αλευρι .ωστε να το μονώσει κατά κάποιο τρόπο. Ειδάλως τα κρουασαν σας αντί να φουσκώσουν θα πάρουν την κατιούσα.

 IMG_4508 IMG_4511 IMG_4512 IMG_4513 IMG_4514 IMG_4515 

IMG_4517IMG_4519 IMG_4520

croissant10 croissant6

Όταν τελειώσετε και με το τελευταιο τουρ, τυλίξτε ξανά την ζύμη και βάλτε την στο ψυγείο πάλι για 8 ώρες. Κατόπιν ανοίξτε την σε ορθογώνιο φύλλο με πάχος όχι λιγότερο από μισό εκατοστό. Διπλώστε την κατα μήκος πολύ ελαφρά στην μέση και με την βοήθεια, ισως μιας μακετας από χαρτόνι κόψτε τρίγωνα. Φυσικά η μακέτα δε είναι απαραίτητη παρά μόνο αν έχετε δύο αριστερά χέρια σαν και μένα. Σε κάθε περίπτωση οι 2 πλευρές θα πρέπει να εχουν σχεδόν το διπλάσιο μέγεθος από την βάση. 30χ15 πχ. Ξεδιπλώστε τα τρίγωνα και χωριστε τα στην μέση. Στην μέση ακριβώς της βάσης του τριγώνου κάντε μια κοπή περίπου 1.5 εκκατοστού. Σκουπίστε το αλευρι  και από τις δύο πλευρές και αλείψτε την πάνω πλευρά με λίγο νερό.  Τυλίξτε τα κρουασαν τραβώντας την βάση ελαφρά προς τις αντίθετες κατευθύνσεις ώστε η κοπή να αποκτησει και λίγο πλάτος και τοποθετήστε τα σε μια λαμαρίνα με αρκετό χώρο ενδιάμεσα και την μύτη να είναι από την κάτω πλευρά. Στριψτε ελαφρά τις γωνίες προς τα μέσα ώστε να αποκτησουν το χαρακτηριστικό σχημα των κρουασαν.  Σκεπάστε τα ή κατά προτίμηση βάλτε τα σε μια σακουλα την οποία και θα δέσετε σφιχτά και αφήστε να να φουσκώσουν για περίπου 1 ώρα ή μέχρι να διπλασιαστούν σε μέγεθος. Επειδή πρόκειται για βαρια ζύμη εξαιτίας του βουτυρου , το φούσκωμα καμιά φορα αργεί.  Ακριβώς όπως και στα τσουρέκια. Είναι έτοιμα όταν υποχωρούν μετά από ένα ελαφρό πάτημα και το αποτύπωμα επιστρέφει αργά στην θεση του.

Αλειψτε τα με αραιωμένο κρόκο, προσεχοντας όμως ώστε να μην αλείψετε τις κομμένες πλευρές της ζύμης (επηρεάζει το φούσκωμα) και ψηστε τα σε προθερμασμένο φούρνο  200 βαθμούς για περιπου 20 λεπτά. Έτοιμα!!!!

Φάτε τα σκέτα, γεμίστε τα πριν το ψήσιμο με κομματάκια σοκολάτας με λιγο βούτυρο, καταψύξτε τα για να τα  εχετε πάντα φρέσκα!

Αμήν!

Monday, April 11, 2011

Apfelstrudel/ Στρούντελ με μήλα και σάλτσα βανίλιας και ευκολο σπιτικό φύλλο.

 

IMG_4546

Δεν είμαι σίγουρη πότε έγραψα το τελευταίο μου ποστ και για να μαι ειλικρινης βαριεμάι και να κοιτάξω αλλά αποκλείεται να είναι πάνω από δύο εβδομάδες. Αν και είχα σκοπό να συνεχίσω να κινούμαι σε αυτούς τους ρυθμούς, σήμερα άλαξα γνώμη και είπα να σας κακομάθω λίγο.  Βασικά από χτες ήθελα να σας γράψω κάποια πράγματα αλλά τελικά .....άλαξα γνώμη.  Δραματική εξελιξη στο Γκόσιπ! Η γκόμενα του Νταν έπρεπε να εγκαταλείψει το Πανεπιστήμιο αλλά πρώτα της καρφώθηκε να κάνει ένα Three some με τον Νταν και την κολητη του, μιας και αυτό ηταν το τελευταίο στην λίστα πράμα που πρέπει να κάνει κανείς όσο είναι στο Πανεπιστήμιο. Εγώ δεν ξέρω, το δικό μου Πανεπιστήμιο ήταν δια αλληλογραφίας και πέρα από ενα cyber sex  και αυτό με 1,65 ευρώ το λεπτό, τότε δεν υπήρχαν φλατ,  δεν έπαιζε τίποτα σοβαρό. Αν και μεταξύ μας ποτέ δεν ήμουν των one night Stands, και σαν κορίτσι από χωριό με προίκα την τιμή και με πατέρα με 25 δίκανα και μουστάκι στριφτό, ούτε των πολλων. Γι αυτό προφανώς ο πρώτος μου γκόμενος με κεράτωνε ανελέητα με την Λέτα, αφού όπως μου δήλωσε αργότερα αυτολεξί, κάπου έπρεπε να τον παρκάρει, όταν εγώ τον άφηνα να κάνει μόνο κόντρες. Τα ίδια μου είπε αργότερα και ο δευτερος μου γκόμενος, όταν έτρεχε με την Αθηνούλα και καλά να βοσκήσουν τις γίδες, εφόσον εκεί το άρμεγμα ήταν αμοιβαίο. Και ο Βαγγέλης αργότερα στην Αθήνα που θελε μια του σκοινιού (και του παλουκιού) και μια του σαλονιού. Εγώ ήμουν η του σαλονιού. Και δεν εννοώ με αυτό ότι είχα κλάση αλλά ότι καθόμουν στο σαλονι ώρες ολοκληρες να περιμένω τον Βαγγέλη που με είχε κλασει!  Κάτι ήξερε λοιπόν ο πατέρας μου όταν μου λεγε μάθε παιδί μου γράμματα  μπας και περάσεις σε κανα Πανεπιστήμιο της προκοπής! Θα χα γλυτώσει το κεράτωμα και τα 1.65 ευρώ το λεπτό.

Αλάζουμε θέμα. Ένα - ακόμα-πράγμα για το οποίο ντρέπομαι,  είναι ότι παρά τα 18 χρόνια που έζησα στο σπίτι των γονιών μου δεν έμαθα να ανοίγω φύλλο με τον πλάστη, κοινώς βέργα. Προφανώς αμανάτι των παραπάνω. Το θέμα είναι, γνωρίζοντας στον κύκλο μου την καταγωγή μου καθώς και την τρέλλα μου μ την μαγειρική, κάθε φορά που φτιάχνα πίτα με ρωτούσαν αν έφτιαξα εγώ το φύλλο. Φυσικά η  απάντηση ήταν πάντα  όχι, άσχετα αν καμιά φορά έλεγα ψέμματα για να γλυτώσω τα αποδοκιμαστικά βλέμματα των κατα τ αλλα ανεπρόκοπων φιλενάδων μου. Αυτό όμως μέχρι πριν από μερικά χρόνια.

IMG_4553

Αν θυμάστε είχα κάνει καριέρα ένα διάστημα και σε ενα αυστριακό εστιατόριο-καφέ πολυτελείας. Ναι εκεί που παραλίγο να με κάνουν γύρο χωρίς πίτα. Εκεί λοιπόν, πρωτοέφαγα το Απφελ Στρούντελ, ρολό δηλαδή με φύλλο γεμιστό με μήλα και σταφίδες και ορκίστηκα να μάθω να το φτιάχνω και εγώ. Βασικά ιδιαίτερα δύσκολο δεν φαινόταν, νόμιζα εγώ, παρόλλα αυτά όλες μου σχεδόν οι προσπάθειες κατέληγαν σε αποτυχία. Πρώτον η γέμιση δεν μου γέμιζε και τόσο το μάτι, πόσο μάλλον τον ουρανίσκο και δευτερον το φύλλο, ναι ναι αυτό το ετοιμο του κανάκη για τις ανεπρόκοπες, γινόταν σαν χαρτί. Πάνω λοιπόν που ήμουν έτοιμη να εγκαταλείψω τις προσπάθειες μου στείλε ο Θεός την Μαντι. Η Μάντι απο μεγάλη οικογένεια ζαχαροπλαστών με τρία ζαχαροπλαστεια και άλλους τόσουν φούρνους στην Βιέννη με μύησε στα μυστικά του καλού και κυρίως ΕΥΚΟΛΟΥ σπιτικού φύλλου, ότι πρέπει για εσας τις τεμπέλες,  και της τελείοτερης γέμισης για στρούντελ. Το αποτέλεσμα αυτού το βλέπετε επάνω. Αν και με όρκισε να μην μαρτυρήσω το μυστικό παραπέρα εγώ δεν μπορώ παρα να σας το πώ. Γιατί πως να το κάνουμε ειμαι μεν μαγείρισα αλλά είμαι και γυναίκα πάνω από όλα και όπως ξέρουμε, γυναίκα + μυστικό =σχήμα οξύμωρον.

Ας αρχίσουμε λοιπόν με τα μυστικά γύρω από το φύλλο. Αν και τα υλικά για το ζυμάρι είναι απλά και μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού, δηλαδή, νερό αλευρι, λίγο λάδι και ξύδι, οι περισσότεροι εδώ βάζουν και ένα αυγό για να καλυτερευσουν την υφη και την ελαστικότητα της ζύμης εφόσόν τα αλευρα τους δεν είναι ιδιαίτερα πρωτεινούχα. Ένα το κρατούμενο. Το αλευρι πρέπει να είναι κάπως ζεστό. Τα υγρά αποροφούνται καλύτερα και η ζύμη είναι πιο ελαστική. Βάλτε το λοιπόν ή σε ενα μπώλ το οποίο έχετε ξεπλώνει με καυτό νερό (και σκουπίσει καλά εννοείται) ή βάλτε το για λίγο σε μια λαμαρίνα στο φούρνο. Πριν να ανοίξετε την ζυμη σε φύλλο θα την αφήσετε να ξεκουραστει, κλεισμένη αεροστεγώς, σε ζεστό μέρος, για περίπου μισή ώρα. Μην βάλετε αλάτι γιατί χάνει από την ελαστικότητα της και ραγίζει. Και μιας και το ανέφερα αλάτι δεν βάζουμε ούτε στην ζυμη για τα μακαρόνια ακριβώς για τον ίδιο λόγο. Και φυσικά παιρνουμε αλευρι για όλες τις χρήσες, αν και εδώ υπάρχει ειδικό για φύλλο το οποίο δεν είναι τόσο λεπτοαλεσμένο όπως το κανονικό αλευρι και δουλευεται καλύτερα. Και τώρα το δικο μου μυστικό. Όταν βαριεμαι δεν κανω τίποτα από αυτά και πάλι το φύλλο μου βγαίνει σούπερ. Νομίζω ότι τα περισσότερα είναι έτσι και αλλιώς γι αυτούς που θέλουν να το πάιξουν ειδήμονες. Όπως αυτοί που υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει καλο κρασί με καπάκι βιδωτό γιατί το κρασί έτσι δεν αναπνέει. Προφανώς αυτοί προτιμάνε το οξειδωμένο κρασί, κοινως ξύδι. Τέσπα.

Ποιο είναι το καλό με το συγκεκριμένο φυλλο; Ότι δεν θέλει άνοιγμα με πλάστη αλλά με τα χεράκια σας. Γίνετε λεπτό και διαφανές σαν ριζόχαρτο, δεν σκίζεται και είναι έτοιμο σε χρόνο ντε τε!  Υπόσχεση.

Στη γέμιση τώρα. Στην Αυστρία, γιατι περί αυστριακού γλυκού πρόκειται, οι νοικοκυρές ζητάνε τα μήλα για το συγκεκριμένο γλυκό από το μαναβη σαν Στρουντλερ ώστε να είναι σίγουρες ότι θα πάρουν τα σωστά. Εδώ οι μανάβηδες είναι λίγο πιο νυχτωμένοι οπότε τα διαλέγω μόνη. Σημαντικό κριτήριο είναι να ειναι ξυνά και με σφιχτή σάρκα. Σε καμία περίπτωση ψωμομένα. Αυτά. Πάμε στην συνταγή;

Αυθεντικό αυστριακό Στρούντελ με μήλα

Ευκολο φύλλο για πίτες

300 γρ. αλευρι

130-150 μλ νερό

5 κουταλιές σπορέλαιο

1 κουταλιά ξύδι

 

Στρούντελ με σπιτικό φύλλο

 

Ανακατώστε όλα τα υλικά μαζί είτε με τα χεράκια σας, είτε στην δυνατή ταχυτητα του μίξερ. Επειδή όλα τα αλευρα δεν είναι το ίδιο, ίσως να χρειαστείτε λίγο παραπάνω νερό. Η ζύμη θα πρέπει να είναι απαλή, ελαστική και να απλώνει σχεδον από μόνη της. Βάλτε την ζυμη σε ένα μπωλ, το ποίο έχετε λαδώσει ελαφρά, σκεπάστε την καλά με μια μεβράνη για να μην ποιάσει κρούστα και αφήστε την για μισή ώρα να ξεκουραστει. Σε αυτό το σημείο μπορείτε να ξεκινήσετε με την γέμιση (η συνταγή παρακάτω). Καλύψτε το τραπεζι σας με ένα τραπεζομάντιλο και αλευρωστε το ελαφρά. Βγάλτε την ζύμη από το μπώλ και σκουπίστε το λάδι με λίγο χαρτί. Ανοίξτε την ελαφρά με το πλάστη σε μια λωρίδα όσο το μήκος του τραπεζιού σας. Η ποσότητα που δίνω εδώ είναι για ενα φύλλο περίπου 170χ70. Φυσικά μπορείτε και να μοιράσετε την ζλυμη και να τα κάνετε μικρότερα. Απο εδώ τώρα ξεκινάει το τράβηγμα. Βγάλτε τα δαχτυλίδια σας και βάλτε τα χεράκια σας κάτω από την ζύμη, ακριβως στο κέντρο. Οι παλάμες τα πρέπει να δείχνουν προς τα κάτω. Με απαλές κινήσεις μετακινήστε τα χερια σας προς τις άκρες του τραπεζιού και τραβήξτε κατα αυτο τρόπο την ζύμη. Από λίγο κάθε φορά. Συνεχίστε μεχρι η ζύμη να γίνει εντελώς διαφανής και να φτάσει στις άκρες του τραπεζίου. Δυστυχως από αυτο το βήμα δεν έχω φωτό μιας και δεν μπορώ να φωτογραφίζω και να τραβάω ταυτόχρονα υπόσχομαι όμως επανορθώσω σύντομα. Μπορείτε όμως να δείτε εδώ πως γίνεται.

Για την γέμιση του Apfelstrudel

1,5 κιλά Ξυνόμηλα

200 γρ. βούτυρο

80 γρ. τριμμένη φρυγανιά

100 γρ. ζάχαρη

2 κουταλάκια κανέλα

1 Χούφτα σταφίδα ξανθή

 

Λιώστε το βούτυρο και αφήστε το να κρυώσει αρκετά. Καθαρίστε τα μήλα και κόψτε τα στον τρίφτη σε πολύ λεπτές φέτες. Ανακατέψτε τα με την ζάχαρη, την κανέλα και τις σταφίδες. Σε ενα φαρδύ τηγάνι  ζεστάνετε περίπου 70 γρ. βούτυρο και καβουρδίστε ελαφρα την φρυγανιά. Ανακατεψτε τη με τα μήλα. Αλείψτε τα 2/3 του φύλλου, κατα μήκος, με βούτυρο.Το βούτυρο θα πρέπει να είναι λιωμένο αλλά όχι ζεστό ώστε τα φύλλα να μην κολήσουν, κατα το ψήσιμο, μεταξύ τους.  Στο υπόλοιπο 1/3 απλώστε την γέμιση. Με την βοήθεια του τραπεζομάντηλού τυλίξτε, και πάλι κατα μήκος εννοείται, σε σφιχτό ρολλό. Τοποθετείστε το ρολλό σε μια λαμαρίνα καλυμένη με λαδόκολα. Αλείψτε ε το υπόλοιπο βούτυρο και ψήστε σε προθερμασμένο φούρνο στους 220 βαθμούς για περιπου 30 λεπτά.  Πασπαλίστε με μπόλικη άχνη, κόψτε το σε κομμάτια και σερβίρετε το με παγωτό βανίλια η και με σπιτική σάλτσα βανίλιας.

Σάλτσα βανίλιας vanilla sauce

 

Σπιτικη σάλτσα βανίλιας

προσαρμοσμένη από το βιβλίο Rezepte meine Oma

500 μλ γάλα

1 κουταλιά κορ φλάουρ

3 κρόκους

5 κουταλιές ζάχαρη

2 ξυλάκια φυσικής βανίλιας

 

Σχίστε τις βανίλιες στην μέση κατα μήκος και αδειάστε το εσωτερικό τους. Βάλτε τα όλα μαζί με  400 γρ. γάλα  να βράσουν. Σε ενα μπωλ ανακατεψτε το υπόλοιπο γάλα με  τους κρόκους, την ζάχαρη και το κορν φλάουρ. Προσθέστε τα στο γάλα όταν αυτό κάψει και ανακατευοντας συνεχώς αφήστε τα να πάρουν μια βράση. Αφαιρέστε την από την εστία και αφήστε τη να κρυώσει. Σερβίρετε την  με παγωτά και ότι άλλο αγαπάτε.

Αυτάααααααααααααα....δυσκολάκι; δεν νομίζω!! Παρεπιμπτόντως, αν και το στρούντελ τρώγεται φρεσκο και ζεστό, εγώ το προτιμώ μια μέρα μετά που έχει τραβήξει! Φυλάξτε το στο ψυγείο σκεπάσμένο ελαφρά ώστε να μην μαλακώσει το φύλλο, ή στην κατάψυξη. Αφήστε το να ξεπαγώσει και ξαναβάλτε το για λίγο στο φούρνο. Όνειρο!!!!! Μιαμ μιαμ!!

Φιλούρες!!!

Tuesday, April 5, 2011

Ογκρατέν με καπνιστό φιλετο πέστροφας και σπανάκι/Smoked fish gratin

Θα με βρίσετε και θα χετε και δίκιο. Είμαι όλα όσα σκέφτεστε. Άχρηστη, ακαμάτρα, ανεπρόκοπη, τεμπέλα.....ΘΕΑ!!!!. Δεν μπορώ όμως να κάνωsmoked fish gratin αλλιώς, είναι πάνω από τις δυνάμεις μου αυτό το πράμα. Διότι όταν γυρίζω σπίτι μετά από μία κολοημέρα, και έχω καταφέρει να βάλω και τις δύο ζωντανές ντουντούκες για ύπνο, το μόνο που δεν θέλω είναι να ξανακαθήσω μπροστά στον υπολογιστή και να γράψω συνταγές. Αφήστε το ότι το Γκόσιπ είναι σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή και απαιτεί όλη μου την προσοχή. Και επειδή η προηγούμενη εβδομάδα ομολογουμένως ήταν κάπως αποφάσισα να κάνω μια μικρή αποχή από ιντερνετ!

Καταρχήν είχαμε το πάρτυ της εταιρίας. Μέρες πριν γυριζα τα μαγαζιά για να βρω το καταληλο ρούχο που θα με εδειχνε 1 μέτρο ψηλότερη, 10 κιλά πιο αδύνατη, ξανθιά και γαλανομάτα. Και το βρήκα. Ρόγιαλ μπλε , αέρινο σαν και μενα,  αρκετά κοντό ώστε να μην το πατάω και αρκετά μακρύ ώστε να μην φαίνονται τα ζελεδιασμένα μπούτια μου. Κλειστό μπροστά για να κρύβει τις επιμαχες σταφίδες και ανοιχτό πίσω για να αερίζομαι! Στο μαγαζί  που το πήρα, στην διπλανή καμπίνα μια σουσουράδα δοκιμαζε το ίδιο. Μόνο που αυτή το ξώπλατο το κανε ξώβυζο. Και δεν με πιστευε όταν της είπα ότι το ανοιχτό πάει πίσω. Θεώρησε, πρώτον ότι εγώ το-ζώον-και-πως-τολμάω την δουλευω και δευτερον ότι το άνοιγμα είναι για να φαίνεται το τσιτωμένο και  από 750 γρ. ενισχυμένο τζιτζί της και το σε βραζίλιαν στάιλ αποτριχωμένο πιπι της.  Ενώ εμένα εννούσε που πήραν την κατιούσα δεν είναι για δείξιμο αλλά για συμμάζεμα.  Ομολογουμένως πλέον δεν φοράω ξώβυζα αλλά ξωκοιλα. Εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό και δεν κρυώνουν και οι αμυγδαλές.  Και όταν θέλω να τα δείξω όλα για όλα τότε, ως μια δευτερη Blanche Devereaux, μόνο ξαπλωμένη. Ας είναι.

Ντύθηκα λοιπόν και στολίστηκα, ξύρισα τα υποθετικά 2 μέτρα πόδια μου, έβγαλα τα φρύδια μου και τα μουστάκια μου και αφού εβαλα το καινούργιο ξώπλατό μου φουστάνι έλαμψα με το να δοκιμάζω σαν γουρούνι ότι υπήρχε στον μπουφέ και με το να χωνω κρυφά πραλίνες και αρκουδάκια στην τσάντα για τα παιδιά...!!! Κατά τ αλλα καλά ήταν.

Αυτά είναι ένα μέρος μόνο από αυτά που γίναν...τα υπόλοιπα στο επόμενο επεισόδιο.

Στην συνταγή τώρα. Δεν ήξερα τι να σας πρωτοβάλω. Έχω κάνει άπειρες συνταγές μέχρι τώρα και να δούμε πότε θα προλάβω. Απο λαχταριστά κρουασαν, μέχρι, τσουρεκια αφράτα και σχεδόν χωρίς αυγά, και πανακότες με καραμέλες..... και μόνο που τα σκεφτομαι μου τρέχουν τα σαλια. Για σήμερα όμως, μιας και είναι βράδυ επιλέγω κάτι πιο ελαφρύ. Η συνταγή δεν είναι εντελώς δική μου. Την είχα δει μία φορα και ενα καιρό που δεν είχα ακόμα παιδιά και που κοιμόμουν τα σάββατα μέχρι τις 12 το μεσημερι, σε μια εκπομπη του Jamie Oliver. Έψαξα και την ξαναβρήκα στο ίντερνετ και φρόντισα να την αλάξω αρκετά εφόσον στην αρχική εκδοχή κάποια πράγματα δεν μου αρεσαν. Καταρχήν ο Jamie βάζει το σπανάκι απο κάτω και απο πάνω το φρέσκο ψαρι τα οποία και περιχύνει με την σάλτσα. Εγώ προτίμησα να κάνω το σπανάκι σχεδόν έτσι οπως το κάνουμε για την σπανακόπιτα. Επίσης τα ψάρια τα πέρασα ελαφρά από το τηγάνι για λόγους που αυτή η στιγμή δεν μου φαίνοντια και ιδιαίτερα λογικοί, ομολογουμένως. Το θέμα είναι ότι έπιασε. Επίσης ο Jamie προσθετει στο φαγητό και βρασμένα αυγά, μπλιαχ, τα οποία εγώ τα έφαγα σκέτα με λίγο αλατάκι μέχρι να γίνει το φαί. Και το τελευταιο, που νομίζω ότι έκανε και την ολη διαφορά είναι το καπνιστό φιλέτο πέστροφας που χρησιμοποίησα με το οποίο αντικατέστησα το 1/3 από το φρέσκο φιλέτο γλώσσας. Το φαγητό ήταν ένα ποιήμα!!! Ειλικρινα δεν πιστευα ότι θα γίνει τόσο καλό και ήδη με το μυαλό μου διάλεγα από  την κάρτα του ινδού. Τα παιδιά δε, αν και είμαι σίγουρη ότι ποτέ δεν θα τρώγαν οικιοθελώς καπνιστό ψάρι, φάγαν διπλή μερίδα. Ίσως επειδη η γευση ήταν διακριτική και δεν σε μπούκωνε. Μπαινει στα φειβοριτς λοιπόν και μαγειρευεται από δω και πέρα συχνότερα.  

 

 

Ογκρατεν με καπνιστη πέστροφα

Έχουμε και λέμε λοιπόν

 

Ογκρατέν με καπνιστό φιλετο πέστροφας και σπανάκι

Για την κρούστα

5 μεγάλες πατάτες

2 μεγάλα καρότα

φρεσκοτριμμένο μοσχοκάρυδο

2 κουταλιές ΄βούτυρο

2 κουταλιές ελαιόλαδο

4 κουταλιές κρέμα γάλακτος

αλάτι, πιπέρι

 

Για το σπανάκι

500 γρ. σπανάκι ( φρέσκο ή κατεψυγμένο)

4 κρεμμυδάκια φρεσκα ψιλοκομμένα

1 κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο

2 κουταλιές άνηθο ψιλοκομμένο

1 κουταλάκι μουστάρδα

, λίγο τριμμένομοσχοκάρυδο

αλάτι, πιπέρι

250 γρ. κρέμα γαλακτος (φυτική κατα προτίμηση)

μερικές κουταλιές ελαιόλαδο

 

5-6 φιλέτα ψαριού (γλώσσα, πέστροφα, τσιπούρα, μπακαλιάρου, σολωμό)

2-3 φιλέτα καπνιστης πέστροφας

αλάτι, πιπέρι

Smoked fish gratin wtih spinach and potato

Καθαρίστε τις πατάτες και τα καρότα, κόψτε τα σε μεγάκα κομμάτια και βάλτε τα σε αλατισμενο νερό να βράσουν μέχρι να μαλακώσουν. (Αν χρησιμοποιήσετε φρέσκο σπανάκι, αφού το πλύνετε και το καθαρίσετε, βάλτε το σε ένα σουρωτήρη και τοποθετήστε το για μερικά λεπτά πάνω από τις πατάτες που βράζουν.)

Σε ενα μεγάλο τηγάνι  ζεστάνετε το ελάιόλαδο και καβουρδιστε αρχικά το ψιλοκομμένο ξερο κρεμμύδι. Προσθέστε κατόπιν τα κρεμμυδάκια, τον άνηθο και  το σπανάκι το οποίο προηγουμένως έχετε στύψει καλά.. Δυαλύστε την μουστάρδα στην κρέμα γάλακτος και προσθέστε την και αυτή στο σπανάκι. Αλατοπιπερώστε και προσθέστε μοσχοκάρυδο. Αφήστε τα να βράσουν για μερικά λεπτά.

Σε μια φόρμα τοποθετήστε αρχικά το σπανάκι και μετά τα ψάρια σε στρώσεις. Το αν θα τηγανήστεε και εσείς ελαφρά τα ψάρια ΄πρώτα το αφήνω στην επιλογή σας. Στραγγίξτε τις πατάτες και τα καρότα και πατήστε τα με την ειδική κουτάλα η με ένα πιρούνι ώστε να λιώσουν όχι όμως σε σημέιο που να θυμίζουν πουρέ. Προσθέστε το βούτυρο, το ελαιόλαδο, την κρέμα γαλακτος και τα μπαχαρικά και ανκατεψτε καλα. στρώστε το μείγμα πάνω από τα ψάρια.

Ψήστε για περιπου 30 λεπτά στους 200 βαθμούς  και απολαυστε το όσο είναι ακόμα ζεστό.

Τα λέμε σύντομα με το πιο απλό και ευκολο σπιτικό φύλλο. Αμ πώς! Μέχρι τότες...... Αουφβιντερζεν

Related Posts with Thumbnails